Δευτέρα 27 Ιουνίου 2016

To νέο πρόγραμμα 2016-2017

Το τμήμα της Ομοιοπαθητικής της σχολής, με σκοπό να αυξήσει το επίπεδο σπουδών και να σεβαστεί τις υπάρχουσες δομές του επιπέδου της θεραπείας όπου χρειάζεται σοβαρή εκπαίδευση και κόπο, καθώς η θεραπεία είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο με πολλούς παράγοντες, εισάγουμε το ανανεωμένο πρόγραμμα σπουδών, όπου μπορείτε να το βρείτε εδώ:


Το πρόγραμμα του 1ου έτους έχει ως εξής:

ΥΛΗ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗΣ Α΄ΕΤΟΥΣ
ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ
Ιστορία της ομοιοπαθητικής από την αρχαιότητα έως σήμερα – Hahnemann, ο πατέρας της Ομοιοπαθητικής - Οι μεγάλοι δάσκαλοί της
Φιλοσοφία της Ομοιοπαθητικής – Ταοϊσμός
Νόμοι της Ομοιοπαθητικής
Όργανον της θεραπευτικής τέχνης, 6η Έκδοση (Αφορισμοί 1-250)
Φαρμακολογίες - Materia Medica (Boericke, Βυθούλκα, Sankaran, Τσαμασλίδη)
Ευρετηριολόγηση κατά Kent
Λήψη ιστορικού, τεχνικές λήψης (κλασσική μέθοδος, μέθοδος Sankaran)
Ευρετηριολόγιο, λήψη ιστορικού, τεχνικές λήψης (κλασσική μέθοδος, μέθοδος Sankaran)
Μιάσματα κατά Hahnemann (Ψώρα – Σύκοση – Σύφιλη)
Χρήση προγραμμάτων ομοιοπαθητικής ευρετηριολόγησης (software)
Τα 3 βασίλεια της Ομοιοπαθητικής Φαρμακολογίας - Ορυκτά – Δομή – Περιοδικός Πίνακας
Φυτά – Ευαισθησία – Οικογένειες φυτών και Ζώα – Επιβίωση – Ζωικό Βασίλειο
Ομοιοπαθητικό φάρμακο: δυναμοποίηση και ελάχιστη δόση
Αντιμετώπιση απλών νοσηρών καταστάσεων με ομοιοπαθητικά φάρμακα (Οξέα 1)
Ο χαρακτήρας των πολύχρηστων ομοιοπαθητικών φαρμάκων (Οξέα 2)
Άλλες τεχνικές στην αντιμετώπιση του περιστατικού (Boenninghausen, Polarity method)
Ιπποκρατική μέθοδος
Ασκήσεις ευρετηριολόγησης – Ζωντανό περιστατικό στην τάξη
Όνειρα και ψευδαισθήσεις και η χρήση τους στην Ομοιοπαθητική
Η ενότητα των μεθόδων στην Ομοιοπαθητική – Ασκήσεις ευρετηριολόγησης
Συμπτώματα κλειδιά για συνταγογράφηση στα παιδιά – Α΄βοήθειες
Proving φαρμάκου
Εξετάσεις έτους

ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΕΣ ΟΥΣΙΕΣ
Acidum nitricum
Aconitum napellus
Agaricus muscarius
Agnus castus
Allium cepa
Alumina
Anacardium
Apis mellifica
Arnica montana
Argentum nitricum
Arsenicum album
Aurum metallicum
Belladonna
Bryonia alba
Calcarea carbonica
Calcarea phosphorica
Camphora officinalis
Cantharis vesicatoria
Cannabis indica
Capsicum
Carbo animalis
Carbo vegetabilis
Carcinosinum
Causticum Hahnemanni
Chamomilla recutita
Chelidonium majus
China officinalis
Colocynthis
Cyclamen
Drosera rotundifolia
Dulcamara
Ferrum phosphoricum
Gelsemium sempervirens
Graphites
Hepar sulphur
Hypericum
Hyoscyamus
Ignatia amara
Iris versicolor
Kali bichromicum
Kali carbonicum
Lac caninum
Lachesis mutus
Ledum palustre
Lilium tigrinum
Lycopodium clavatum
Lyssinum
Magnesia phosphorica
Medorrhinum
Mercurius solubilis
Mezereum
Moschus moschiferus
Natrium muriaticum
Nux vomica
Opium
Phosphorus
Phosphoricum acidum
Platina metallica
Plumbum
Psorinum
Pulsatilla pratensis
Rhus toxicodendron
Sepia officinalis
Silicea terra
Delphinium Staphisagria
Stramonium
Sulphur lotum
Syphilinum
Tarentula hispanica
Thuja occidentalis
Tuberculinum bovinum
Veratrum album
Zincum metallicum


Εργασίες 1ου Έτους:
Σχετικές με την διδασκόμενη ύλη.

8 τον χρόνο.

Χρόνος παράδοσης εργασίας: 1 μήνας.

Εργασία πρώτη:
Εξηγήστε την σχέση της Αλλοπαθητικής Ιατρικής με την Νευτώνεια λογική,
Εξηγήστε την σχέση της Ομοιοπαθητικής με τον κβαντικό μοντέλο και τις τελευταίες εξελίξεις της φυσικής, ποια η σχέση με το φιλοσοφικό μοντέλο του Ταοϊσμού.

Βιβλιογραφία:
Ομοιοπαθητική & Ταοϊσμός, Κων/νος Κωνσταντόπουλος
Αντίλογος Ασκληπιάδου Αλεξίκακος, η φύση της ασθένειας και η θεραπεία της υγείας, Κωστής Δεστέφανος.
Μάνος Δανέζης, βίντεο, το σύμπαν που αγάπησα, συντεύξη στο tv κρήτη - κοινωνίες matrix

Εργασία δεύτερη:

Εξηγήστε τις διαφορές αλλοπαθητικής και ομοιοπαθητικής.
Αναφέρετε την εξέλιξη των 2 κατευθύνσεων στον χώρο και στον χρόνο.

Εργασία Τρίτη:

Μελετήστε το όργανο του Χάνεμαν και δώστε επεξηγήσεις
για τις παραγράφους 35,36,38,39,40,42,43,44,45

Εργασία Τέταρτη:

Εξηγήστε την δομή των φαρμακολογίων της Ομοιοπαθητικής.
Γραψτε τις  κατηγορίες της φαρμακολογίας, τοποθετείστε με δικιά σας κατανοήση το φάρμακο Σούλφουρ στα διάφορα κεφάλαια της Φαρμακολογίας.

Εργασία Πέμπτη:
Εξηγείστε τι ειναι το ευρετηριολόγιο.
Γράψτε τα κεφάλαια του αναλυτικά.
Τι είναι οι κλινικές ρούμπρικες, πόση αξία έχουν;
Πως ταξινομούμε τις ρούμπρικες;
Ποιές οι ρούμπρικες των ψευδαισθήσεων στο φάρμακο pulsatilla

(οι υπόλοιπες εργασίες δεν αναφέρονται εδώ)

2ο Έτος

Στο δεύτερο έτος εμβαθύνουμε ολιστικά στην φαρμακολογία, στις τεχνικές ληψεις ιστορικού με ζωντανά περιστατικά στο μάθημα, στην ομοιοπαθητική φιλοσοφία και ύλη. Όλα στο δεύτερο έτος ειναι σε ανερχόμενη κλίμακα εμβάνθυνσης.


-Ομοιοπαθητική Φιλοσοφία, περί ασθένειας, ολότητα, το συνεχές του χώρου και του χρόνου
-Μιάσματα, Χρόνιες Ασθένειες (Χάννεμαν), Μιάσματα και κυτταρική διαίρεση, Μιάσμα και κοινωνία
-Φαρμακολογία, επανάληψη της δόσης, η ωφέλεια απο ένα φάρμακο, επιδεινώσεις, παλαιά συμπτώματα, η σημασία των αφορισμών 63-68
-Βασικό υλικό εργασίας, η χρήση του Σχήματος, αισθήση στα φυτά σε εικόνες, η σχέση των φαρμάκων μεταξύ τους, Συνέργεια.
-Λήψη Ιστορικού, η πεμπτουσία της λήψης του ιστορικού,Εκτίμηση ιστορικού και ανάλυση,Τρόποι συνταγογράφησης,Εκτίμηση της αντίδρασης του ασθενούς,2ησυνταγογράφηση,Κατεύθυνση θεραπείας,Εμπόδια στην θεραπεία,Πρωταρχική και δευτερογενής αντίδραση,ζωντανό περιστατικό.
-Περιοδικός Πίνακας, Σειρά 1η
-Περιοδικός Πίνακας, Σειρά 2η
-Περιοδικός Πίνακας, Σειρά 3η
-Ιεραρχία των συμπτωμάτων, πως τα ταξινομούμε στο Repertory, Live case μέσα στην τάξη
-Λήψη Ιστορικου σε παιδιά, πλήρης ομοιοπαθητικό ιστορικο σε παιδιά, τομείς ενδιαφέροντος για τον ομοιοπαθητικό
-Περιοδικός Πίνακας, Σειρά 4η
-Φάρμακα από την Μάνα, ζωντανό ιστορικό
-Περιοδικός Πίνακας, Σειρά 5η
-Περιοδικός Πίνακας, Σειρά 6η
-Περιοδικός Πίνακας, Σειρά 7η
-Βασίλειο των Ζώων, φάρμακα απο τα πουλιά.
-Βασίλειο των Φυτών, Οικογένειες και αισθήσεις
-Φάρμακα από την Θάλασσα
-Μανιτάρια
-Παθολογίες, διαχείρηση, Καρκίνος
-Φίδια
-Σαρκώδη
-Έντομα
-Θηλαστικά
-Αράχνες
-Η χρήση των Lm στην πρακτική
-Ζωντανό περιστατικό με την χρήση Repertory από όλους
-Βρογχικό άσθμα, μιασματική ταξινόμηση και εκτίμηση.
-Εργασίες 1 τον μήνα.
-Εξετάσεις έτους

3ο έτος.
Στο τρίτο έτος οι μαθητές καλούνται να συμμετέχουν στην ζωντανή παρακολούθηση περιστατικών
Να κάνουν εργασίες και να παρακολουθούν κάποιες συναντήσεις.

Κάθε εβδομάδα 4η ώρη ζωντανή παρακολουθήση περιστατικών.
Ανάλυση των περιστατικών, συζήτηση
Ευρετηριολόγηση
Όταν η αγαπημένη σας μέθοδο δεν δουλεύει
Πρωτόκολλα Banerji
Η οικογένεια Anacardiaceae
Αστάθμητα
Ομοιοπαθητική και εγκυμοσύνη
Επαγγελματικά θέματα

Εργασίες, 1 τον μηνα

Τελικές εξετάσεις


Στόχος:

Ο στόχος ειναι να συμπληρωθούν 1920 ώρες σπουδής πάνω στο αντικείμενο, οι 1920 ώρες σπουδής ειναι το ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΣΠΟΥΔΩΝ με σοβαρότητα στο αντικείμενο της Ομοιοπαθητικής. Το ευρωπαϊκο πλαίσιο σπουδών το ορίζει το ECCH.
Ο Ελληνικός σύλλογος Ομοιοπαθητικών Ελλάδος είναι μέλος του Ecch.

Οι μαθητές μπορούν εάν το επιθυμούν να μην κάνουν όλο το πρόγραμμα σπουδών για να πάρουν το μεγάλο Δίπλωμα της Ακαδημίας, όμως απαραίτητα για την ένταξη με εξετάσεις στον Συλλογο Ομοιοπαθητικών Ελλάδος χρειάζεται να κάνουν τα μαθήματα της σχολής:

Ανάλυση των Νόσων με βάση τη Δυτική Ιατρική
Ανατομία/Φυσιολογία/Παθολογία

Για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις τα βασικά μαθήματα για την εισαγωγή στον Σύλλογο είναι:

Ομοιοπαθητική για 3 έτη τουλάχιστον
Ανατομία
Φυσιολογία
Παθολογία
Σύνολο ωρών: 1920
Παράδοση εργασίων
Επιτυχία στις εξετάσεις

*Για όσους έχουν άγχος εάν θα τα καταφέρουν, η ομοιοπαθητική θεραπεία που καλούνται οι σπουδαστές να εφαρμόσουν και στον εαυτό τους, θα τους επιφέρει την διαύγεια, την πληθώρα ενέργειας, την έλλειψη στρες και άγχους και την ικανότητα που ενυπάρχει μέσα τους για την ολοκλήρωση με επιτυχία των σπουδών.


Δευτέρα 22 Ιουνίου 2009

Ομοιοπαθητική, ένας Νόμος της Ζωής

Μέσα από αυτό το blog θα σας παρουσιαστούν διάφορα άρθρα και κείμενα για την Ομοιοπαθητική. Για τις πολλές χρήσεις της και ποιά είναι φιλοσοφία αυτού του θεραπευτικού συστήματος.

Το παρακάτω κείμενο είναι ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Ράτζαν Σάνκαραν "Το Πνεύμα της Ομοιοπαθητικής'

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Ο Dr. Sankaran μας παρουσιάζει μια πολύ πρωτότυπη εργασία. Αλλά κάποια σημεία θα προκαλέσουν συζήτηση. Εκείνο που αρέσει περισσότερο στο βιβλίο είναι οι περιπτώσεις του, πώς φτάνει στη λύση, η διανοητική του εργασία, ο τρόπος που την αποκαλύπτει και η πρωτοφανής γνώση του των Repertories. Όλα αυτά μαζί είναι ο πραγματικός κλασσικός τρόπος, όπως μας τον παρέδωσε ο Χάνεμαν. Δεν υπάρχει τόπος για ρουτίνα, για τεμπελιά, για έμμονες ιδέες. Χρειάζεται ανοιχτό μυαλό, οξεία αντίληψη και κρίση, πολύ οξεία αίσθηση παρατήρησης και καλή μνήμη. Εφ' όσον η Ομοιοπαθητική εφαρμόζεται μ' αυτόν τον τρόπο, εξασφαλίζει ένα χρυσό μέλλον.

Άγιος Γαληνός, 24 Μαρτίου 1991

Jost kunzli von Fimmelsberg


ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Το βιβλίο αυτό αποτείνεται στους σοβαρούς σπουδαστές της Ομοιοπαθητικής και σ' εκείνους, που ειλικρινά θέλουν να βρουν απαντήσεις σε θέματα υγείας, νόσου και θεραπείας. Δεν υπόσχεται λύσεις, αλλά εκπροσωπεί μια έντιμη έρευνα, που έγινε επί αρκετά προηγούμενα έτη και περιέχει κάποιες παρατηρήσεις και ιδέες από την πρακτική μου.

Το βιβλίο διαιρείται σε 4 τμήματα.

Το πρώτο τμήμα μελετά ό,τι είναι νόσος. Εξετάζουμε την προέλευση και τη δυναμική της νόσου. Βλέπουμε στο φυσικό νόμο θεραπείας και από αυτόν στην εξέλιξη της ομοιοπαθητικής σκέψης και την εφαρμογή της στην πρακτική.

Στο δεύτερο τμήμα εστιαζόμαστε πάνω σ' ένα πολυσυζητημένο, αλλά ακόμη νεφελώδη χώρο της ομοιοπαθητικής, δηλαδή στην κατανόηση της ψυχοδιανοητικής κατάστασης του αρρώστου. Ιχνηλατούμε το ταξίδι μας στην κατανόηση των ψευδαισθήσεων και τελικά στην κατανόηση της ψυχικής κατάστασης ως ενός συνόλου. Σ' αυτό επίσης το τμήμα εξετάζουμε την ψυχοσωματική σχέση, δηλαδή τη σχέση ψυχής και σώματος.

Το τρίτο τμήμα καλύπτει την τεχνική πλευρά της Ομοιοπαθητικής, δηλαδή τη λήψη της περίπτωσης (του ιστορικού), ή τη διαδικασία κατανόησης του αρρώστου. Στο τμήμα αυτό τονίζονται πάλι η φιλοσοφική πλευρά, πριν έλθουμε να δόσουμε τις πολύ ειδικές και λεπτομερείς οδηγίες, νύξεις και τεχνικές.

Στο τελευταίο τμήμα τίθεται το θεμέλιο για ένα νέο τρόπο κατανόησης των φαρμάκων και ως παράδειγμα παρουσιάζονται μερικά φάρμακα.

Συνυφασμένες σ' αυτά τα τμήματα είναι σκέψεις πάνω σε διάφορα πρακτικά ζητήματα, όπως η σημασία της παθολογίας, η σχέση του φαρμάκου, η ομοιοπαθητική πρόγνωση και μια ομοιοπαθητική μέθοδος ψυχοθεραπείας.

Κάθε κεφάλαιο επεξηγείται με αρκετές κλινικές περιπτώσεις και επίσης κάποια πρότυπα (υποδείγματα) για καλύτερη κατανόηση. Συμπεριλάβαμε, όπως στο πρώτο κεφάλαιο, τις θεμελιώδεις αρχές της ομοιοπαθητικής σε γλώσσα απλή, που και οι αρχάριοι να μπορούν να παρακολουθήσουν.

Το δεύτερο κεφάλαιο, δηλαδή "Η Ιστορία του Βιβλίου Αυτού", είναι μια γενική άποψη του όλου βιβλίου.

Πιστεύουμε ότι ο σκοπός του δασκάλου είναι μόνο να διεγείρει μέσα στον καθένα μας το δάσκαλο. Αν το βιβλίο αυτό διεγείρει την παρατήρηση και τη σκέψη σας, θα έχει εκπληρώσει και με το παραπάνω το σκοπό του.

Βομβάη, 1 Μαρτίου 1991

Rajan Sankaran

ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙΣ

Πρωτίστως, πρέπει να αναγνωρίσω με ευγνωμοσύνη την οδηγία και ενθάρρυνση, που μου έδωσαν οι δάσκαλοί μου, των οποίων η φρόνηση και το παράδειγμα συνεχίζει να με εμπνέει ακόμη και σήμερα.

Επίσης, θέλω να καταγράψω τη βαθειά μου ευγνωμοσύνη προς όλους μου τους φίλους και συναδέλφους, που με βοήθησαν στην προετοιμασία μου για τα σεμινάρια και στο γράψιμο αυτού του βιβλίου.

Ο Dr. Jayesh Shah υπήρξε ο συνεργάτης μου, που μου έδωσε τρομακτική επιστημονική και προσωπική υποστήριξη από τη μέρα που αρχίσαμε την πρακτική μας.

Ο κ. S. M. Gunavante πάντοτε με ενθάρρυνε από τη μέρα που άρχισα τη διδασκαλία, σαν θετός πατέρας μου.

Η εμπιστοσύνη που μου έδειξαν οι διοργανωτές των αρχικών σεμιναρίων, δηλαδή η Εταιρεία Ομοιοπαθητικών στην Αγγλία, ο Dr. Hansjorg Hee της Ελβετίας και ο Dr. Cees Dam της Ολλανδίας, είχε πολύ μεγάλη αξία.

Η Dr. Nandita Shah υπήρξε μία καλή φίλη. Με βοήθησε πολύ στην εξεργασία και τακτοποίηση των σημειώσεων, που γράφηκαν από μένα τα τρία τελευταία χρόνια, και τις πήρα έτοιμες γι' αυτό το βιβλίο.

Οι Dr. Divya Chhabra και Dr. Prasad Shetye βοήθησαν στην καθιέρωση ορολογίας στις νέες ιδέες μου, που πρώτη φορά διατυπώνονταν.

Ο Dr. Sadhana Thakkar με υποστήριξε σημαντικά στο γράψιμο αυτού του βιβλίου και στη διεύθυνση της κλινικής μου.

Η Dr. Petra Fuchs βοήθησε στη δημιουργία μιας ατμόσφαιρας, από όπου βγήκαν μερικές νέες ιδέες και κατόπιν με βοήθησε να τις δώσω μορφή και να τις οργανώσω.

Η κ. Lucinda Dyer εκτέλεσε το επιδέξιο έργο της μετατροπής των σημειώσεων των μαθημάτων μου σε μορφή κατάλληλη για ένα βιβλίο, βελτιώνοντας ταυρόχρονα τη γλώσσα. Το τελευταίο μέρος των χειρογράφων διορθώθηκε από την κ. Karen Sage.

Ο κ. Paresh Radia των Ενωμένων καλλιτεχνών είχε μεγάλη υπομονή μαζί μου και έκανε ένα λεπτό έργο εκτύπωσης του βιβλίου.

Ο Dr. Kunzli, που εκτιμώ πάρα πολύ, με τίμησε γράφοντας τον πρόλογο.

Τέλος, επίσης σημαντικό, παίρνω την ευκαιρία να ευχαριστήσω τη μητέρα μου, που με υποστήριξε σ' όλες μου τις προσπάθειες.


Τ Μ Η Μ Α Ι

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ

Η Ομοιοπαθητική είναι ένα σύστημα ιατρικής, που θεμελιώθηκε από το διάσημο γιατρό Σαμουήλ Χάνεμαν (1755-1843) της Γερμανίας. Βασίζεται πάνω στην αρχή, ότι "το όμοιο θεραπεύει το όμοιο". Στην πρακτική αυτό σημαίνει, ότι ένα φάρμακο, που μπορεί να προξενήσει ορισμένα αποτελέσματα, όταν ληφθεί από ένα υγιές ανθρώπινο ον, μπορεί να θεραπεύσει κάθε ασθένεια που εμφανίζει όμοια αποτελέσματα.

ΤΟ ΟΜΟΙΟ ΘΕΡΑΠΕΥΕΙ ΤΟ ΟΜΟΙΟ

Για παράδειγμα, αν ένα υγιές άτομο πάρει μια δόση Arsenicum, θα εμφανίσει έμετο, διάρροια με ορυζοειδείς κενώσεις, γρήγορο σφυγμό και εξάντληση. Το δέρμα του θα γίνει κρύο και η έκφρασή του αγχώδης. Σε μικρότερες δόσεις ή όταν λαμβάνεται για ένα μακρότερο χρονικό διάστημα, θα εμφανίσει ρινική καταρροή, βαρύ κεφάλι, βήχα και βρογχικό κατάρρου. Ακόμη, αργότερα θα παρουσιάσει ειδικές διαταρραχές στο δέρμα και τα νεύρα. Θα έχει κάψιμο παντού, που ανακουφίζεται με τη ζέστη, συχνή δίψα για γουλιές νερού, φόβο θανάτου, ανησυχία και μια επιδείνωση συμπτωμάτων κατά το μεσημέρι και τα μεσάνυχτα.

Σύμφωνα με τον Ομοιοπαθητικό νόμο "το όμοιο θεραπεύει το όμοιο", αναρίθμητοι άρρωστοι που εμφάνιζαν τέτοια συμπτώματα, θεραπεύτηκαν με Arsenicum, άσχετα με το όνομα της νόσου (Χολέρα, κρυολόγημα, έκζεμα, άσθμα, κτλ.). Η αρχή αυτή αναφέρεται και από τον αρχαίο Ινδό ποιητή Kavi-Kalidasa, που λέει: "Από πολύ παλιά ο κόσμος λέει, ότι το δηλητήριο είναι το φάρμακο για το δηλητήριο". Ο Ιπποκράτης παραδέχεται αυτή την αρχή στις λέξεις: "Όμοια ομοίοις ιώνται" (Similia Similibus Curentur).

Η πρακτική της Ομοιοπαθητικής βασίζεται πάνω σε ορισμένες θεμελιώδεις αρχές. Πρώτον τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται, αποδεικνύονται πάνω σε πειραματανθρώπους, για να ληφθούν τα συμπτώματα που αυτά μπορούν να προξενήσουν. Τα συμπτώματα κάθε φαρμάκου, που νοιώθουν οι πειραματάνθρωποι, καταγράφονται με κάθε λεπτομέρεια και ακρίβεια, και από αυτά σχηματίζεται η Ομοιοπαθητική Μateria Μedica (Φαρμακολογία). Τα συμπτώματα του αρρώστου συσχετίζονται με τα συμπτώματα των διαφόρων φαρμάκων στη Μateria Μedica, για να βρεθεί το μοναδικό φάρμακο, του οποίου τα συμπτώματα είναι τα πιο όμοια προς εκείνα του αρρώστου (το όμοιο θεραπεύει το όμοιο).

ΔΥΝΑΜΟΠΟΙΗΣΗ

Τα επιστημονικά του πειράματα οδήγησαν τον Χάνεμαν στη διαδικασία της Δυναμοποίησης. Μια βήμα προς βήμα διάλυση και σείση του φαρμάκου το κάνει άκρως ισχυρό και ταυτόχρονα το καθιστά αβλαβές. Αυτή (η Δυναμοποίηση) αντιτίθεται ευθέως στα τοξικά φάρμακα της σύγχρονης ιατρικής και στις "παρενέργειές" τους λόγω των παράλληλων αποτελεσμάτων τους.

Οι δυναμοποιήσεις που χρησιμοποιούνται από την ομοιοπαθητική είναι από το μητρικό βάμμα ως την 100.000η δυναμοποίηση. Η 6η δυναμοποίηση θα έχει χοντρά-χοντρά, τη διάλυση μιας σταγόνας της αρχικής φαρμακευτικής ουσίας διαλυμμένης σε μια λίμνη γεμάτη νερό. Κάθε δυναμοποίηση είναι 100 φορές πιο διαλυμένη παρά η προηγούμενή της. Φανταστείτε την 100.000η διάλυση!

Κανείς δεν μπόρεσε να εξηγήσει ικανοποιητικά, πώς μπορούν να ενεργούν τα φάρμακα, όταν διαλύονται σε τέτοια φανταστικά όρια. Ακόμη οι δυναμοποιήσεις βρέθηκαν να ενεργούν πολύ ισχυρά. Φαίνεται ότι στη διαδικασία της δυναμοποίησης απελευθερώνεται η αποθηκευμένη λανθάνουσα ενέργεια του φαρμάκου.

Ο ΕΝΤΟΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ

Η πρακτική της Ομοιοπαθητικής πείθει το γιατρό να θεωρήσει το σώμα κάτι περισσότερο από ένα σύνολο των μερών του. Αντίθετα από μια μηχανή, αναπτύσσεται, συνεχίζει τη λειτουργία του και επιδιορθώνεται μόνο του ανεξάρτητα. Μ' αυτήν την αίσθηση ο καθένας μεταφέρει μέσα του το γιατρό. Οι αρχαίοι γιατροί ήταν εξοικειωμένοι μ' αυτή τη φυσική ικανότητα του οργανισμού να ελέγχει τη νόσο και επινόησαν γι' αυτήν μια όμορφη έκφραση: "Vis Medicatrix Naturae" (Ιαματική ικανότητα της φύσης). Αυτή η ικανότητα ίασης είναι μια λειτουργία της ίδιας της δύναμης ζωής. Ο Χάνεμαν την απεκάλεσε Ζωτική Δύναμη. Η νόσος είναι μια διαταραχή αυτής της δύναμης. Από δέκα άτομα, που βράχηκαν στη βροχή, μόνο ο ένας παθαίνει πνευμονία. Τα περισσότερα μικρόβια μπορούν να μας επηρεάσουν μόνο όταν η ιαματική μας ικανότητα ή η Αντίστασή μας είναι χαμηλή. Με την απομάκρυνση των βακτηριδίων, (με αντιβιοτικά κτλ.), δεν κάνουμε τίποτε για να διορθώσουμε αυτή την έλλειψη αντίστασης. Το ομοιοπαθητικό φάρμακο βοηθά να διορθωθεί η διαταραγμένη ζωτική δύναμη και έτσι αυξάνει η ικανότητα του ίδιου του σώματος για ίαση. Δεν σκοπεύει στην απομάκρυνση των συμπτωμάτων των πασχόντων μερών, αλλά θεραπεύει την αιτία και αποκαθιστά την υγεία. Κατά την Ομοιοπαθητική, τα συμπτώματα είναι μια αντανάκλαση της διαταραγμένης ζωτικής δύναμης.

Η αρρώστεια είναι σαν μια κιθάρα, που ξεκουρδίστηκε. Φυσικά οι νότες απο μια τέτοια κιθάρα δεν είναι μελωδικές. Δεν ωφελεί η προσπάθεια να διορθωθεί η κάθε νότα ξεχωριστά. Η διαταραχή είναι στο ίδιο το κούρδισμα κ’ αυτό είναι που πρέπει να διορθωθεί.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΩΣ ΕΝΟΣ ΣΥΝΟΛΟΥ

Μια άλλη θεμελιώδης αρχή της Ομοιοπαθητικής είναι ότι αυτή θεραπεύει τον άρρωστο ως ένα σύνολο και ως ένα άτομο. Δεν υπάρχει φάρμακο για κάθε ιδιαίτερη νόσο, αλλά υπάρχει ένα φάρμακο για τον άρρωστο, που υποφέρει από τη νόσο. "Το άτομο και όχι η νόσος είναι η οντότητα" λέγει ο διάσημος sir William Osler. Ο ομοιπαθητικός λαμβάνει υπ' όψιν όλα τα συμπτώματα, που ξεχωρίζουν ένα πρόσωπο ως ένα άτομο. Ακόμη και ένας πωλητής ετοίμων ενδυμάτων πρέπει να προσπαθήσει να εφαρμόσει το έτοιμο ρούχο σύμφωνα με τα μέτρα κάθε ατόμου. Ο ομοιοπαθητικός έτσι διερευνά τις λεπτομέρεις του ατομικού και οικογενειακού αναμνηστικού του αρρώστου (ιστορικό), την όρεξη, τη δίψα, την κένωση, τον ύπνο κτλ. και το σπουδαιότερο όλων, εξετάζει την ιδιοσυγκρασία του.

Σήμερα έχει αναγνωριστεί, ότι η ψυχή και το σώμα συνδέονται εσωτερικά. Βλέπουμε τη γρήγορη ανύψωση της ολιστικής αντίληψης της νόσου με μια έμφαση της ψυχοσωματικής άποψης. Ο Χάνεμαν αναγνώρισε όλα αυτά προ πολλού και τόνισε ότι τα σωματικά και ψυχοδιανοητικά συμπτώματα πρέπει να λαμβάνονται μαζί για να σχηματιστεί το πορτραίτο της νόσου. Η Ομοιοπαθητική Materia Medica είναι πλούσια σε ψυχοδιανοητικά συμπτώματα και τα χρησιμοποιούμε ιδιαίτερα για την εκλογή του φαρμάκου.

Το παρόν πρόβλημα του αρρώστου δεν είναι συνήθως ένα μεμονωμένο συμβάν, είναι μέρος μια σειράς. Το οικογενειακό αναμνηστικό και τα συμβάντα κατά την παιδική ηλικία λαμβάνονται υπ' όψιν. Η Ομοιοπαθητική θεραπεύει, όχι μόνο τα παρόντα συμπτώματα, αλλά ολόκληρη τη σειρά. Έτσι προλαβαίνει και εμποδίζει τη διεργασία της νόσου. Τα παιδιά υπό την Ομοιοπαθητική θεραπεία αναπτύσσονται σε πιο υγιείς ενήλικους, καθώς ανακουφίζονται από τη μάστιγα της κακής κληρονομιάς χωρίς χειρότερες συνέπειες.

Λέχθηκε, ότι το παιδί είναι ο πατέρας του ανθρώπου. Έτσι, ακόμη και σε ένα παιδάκι, μπορούμε να αντιληφθούμε τις αρχές της μελλοντικής νόσου. Το παιδί μπορεί να ιδρώνει τόσο πολύ στο κεφάλι κατά τον ύπνο, ώστε να μουσκεύει το μαξιλάρι. Ίσως οι πηγές του κρανίου αργούν να κλείσουν. Το παιδί μπορεί να αργήσει να περπατήσει, να βγάλει δόντια και επίσης να αναπτύξει τη συνήθεια να τρώει λάσπη και κιμωλία. Φαίνεται παχύ, αλλά του λείπει η δύναμη. Μπορεί να παρουσιάσει υπερτροφικές αμυγδαλές. Κρυολογεί συχνά και με κάθε επόμενο κρυολόγημα οι αμυγδαλές του υπερτρέφονται. Τα έμμηνα έρχονται πολύ συχνά και είναι άφθονα. Αισθάνεται συνεχώς να κρυώνει και χάνει ενέργεια. Αργά αρχίζει ένας βήχας και υπάρχει η πιο αδύναμη παρουσία πυρετού. Υπάρχει επιθυμία για κρύο γάλα και αυγά. Ο βήχας χειροτερεύει ακόμη περισσότερο, ο βραδυνός πυρετός σημειώνεται πιο καλά και η ακτινογραφία δείχνει φυματίωση.

Μπορεί κανείς να δει, ότι η όλη φυματίωση δεν εμφανίζεται ευθύς αμέσως. Εξελίσσεται από την παιδική ηλικία. Εδώ υπήρχαν όλα τα σημεία της κακής υγείας. Αυτά υποδεικνύουν το ομοιοπαθητικό φάρμακο Calc-carb. Αν το φάρμακο δινόταν στην παιδική ηλικία, το κορίτσι δε θα εμφάνιζε τα κατοπινά ενοχλήματα. Αλλά ποτέ δεν είναι αργά. Ακόμη και τώρα η Ομοιοπαθητική θα αποκαταστήσει την υγεία της. Έτσι αρκετά προβλήματα του παιδιού θα βοηθηθούν να λυθούν.

Ο καλός ομοιοπαθητικός μαθαίνει να αντιλαμβάνεται τη νόσο ως μια συνεχώς εξελισσόμενη διεργασία, που αρχίζει στη μήτρα και, εκτός αν αντιμετωπιστεί και θεραπευτεί, καταλήγει στον τάφο. Υπάρχουν αρκετά μέτρα για να ελαφρώσουν και ανακουφίσουν τον άρρωστο, αλλά η πορεία της νόσου συνεχίζεται, εκτός αν θεραπευτεί με βάση τις ομοιοπαθητικές αρχές.

Πράγματι οι περισσότερες, αν όχι όλες, οι ιαματικές θεραπείες (ακόμη και μερικοί τύποι ψυχοθεραπείας, διαλογισμού κτλ.) είναι (συνειδητά ή ασυνείδητα) βασισμένες στην αρχή των "Ομοίων". Ο ομοιοπαθητικός εφαρμόζει αυτή την αρχή επιστημονικά και συστηματικά χρησιμοποιώντας προσεκτικά δοκιμασμένα φάρμακα.

Μερικές φορές, στην πορεία της Ομοιοπαθητικής θεραπείας, το ιστορικό παρελθόντων νοσημάτων εμφανίζεται σύντομα με την ανάδρομη σειρά, σαν ένα φίλμ που παίζεται ανάποδα. Όταν συμβεί αυτό ξέρουμε ότι, όχι μόνον η παρούσα νόσος, αλλά επίσης και η αιτία της στο παρελθόν, έχουν θεραπευτεί και έχει εξασφαλιστεί το μέλλον.

Σ' έναν ομοιοπαθητικό, η γνώση ανατομίας, φυσιολογίας, παθολογίας, χειρουργικής και γυναικολογίας είναι απαραίτητη, αφού έχει να εξετάσει τον άρρωστο και να θέσει μια διάγνωση. Αυτή θα τον βοηθήσει να ξέρει τη φυσική πορεία της ασθένειας και να χειριστεί καλά την περίπτωση. Αλλά το πιο σπουδαίο έργο του είναι να καταλάβει την ατομικότητα του καθε αρρώστου πλήρως και σωστά, έτσι που να μπορεί να εκλέξει το σωστό φάρμακο.

ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΤΗΣ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗΣ

Η διαδικασία δυναμοποίησης φανερώνει τη λανθάνουσα φαρμακευτική ενέργεια σ' εκείνες τις ουσίες. Μ' αυτή τη διαδικασία το κάθε τι, από την άμμο (Silica) ως το φως του φεγγαριού (Luna), μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην Ομοιοπαθητική.

Τα φάρμακα προέρχονται από τις ακόλουθες πηγές:

ΖΩΙΚΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ

π.χ. Tarentula (Αράχνη).

Cantharis (Ισπανική μύγα).

Sepia (Σουπιά).

Bufo Rana (Βάτραχος).

ΦΥΤΙΚΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ

π.χ. Aconitum napellus (Ακόνιτον).

Belladonna atropa (Ευθαλεία.)

Bryonia alba (Bryonia).

Lycopodium (Λυκοπόδιον).

ΟΡΥΚΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ

π.χ. Sulphur (Θείον).

Calcarea carb. (CaCo3).

Nitric acid (Νιτρικό οξύ).

Natrum muriaticum (Αλάτι).

ΠΡΟΙΟΝΤΑ ΝΟΣΟΥ (ΝΟΣΩΔΗ)

π.χ. Tuberculinum (Φυματιώδης ιστός).

Pyrogen (Παρασκεύασμα πύου).

Hydrophobinum (Σάλιο λυσσασμένου

σκύλου).

ΥΓΙΕΙΣ ΙΣΤΟΙ ΚΑΙ ΕΚΚΡΙΣΕΙΣ (ΣΑΡΚΩΔΗ)

π.χ. Thyroid (Θυρεοειδής).

Pituitary (Υπόφυση).

ΑΣΤΑΘΜΗΤΑ

π.χ. X-ray (Ακτίνες Χ).

Magnet (Μαγνήτης).


ΓΟΗΤΕΥΤΙΚΟ ΤΑΞΙΔΙ

Ό,τι λέχθηκε διεξοδικά είναι μια κάτοψη του συστήματος. Τώρα θα εξετάσουμε κάθε όψη σε βάθος και θα αποκτήσουμε μια πολύ καλή ιδέα του ομοιοπαθητικού τρόπου παρατήρησης της υγείας, της νόσου και της θεραπείας. Θα δούμε, πώς λαμβάνεται το ιστορικό και πώς θα καταλάβουμε την ατομικότητα κάθε αρρώστου, πώς θα ξεχωρίσουμε τα φάρμακα και πώς θα τα εφαρμόσουμε στην πράξη. Ας αρχίσουμε αυτό το γοητευτικό ταξίδι.


Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

Ως σπουδαστές του Ομοιοπαθητικού Κολλεγίου βρήκαμε την oμοιοπαθητική Materia Medica πολύ στεγνή, το repertory μηχανικό και τη φιλοσοφία θεωρητική και απηρχαιωμένη. Πράγματι η φιλοσοφία ήταν το πιο χειρότερο θέμα μας, γιατί δε σχετιζόταν με κανέναν τρόπο με την πρακτική. Βρίσκαμε τα μαθήματα τόσο ενοχλητικά, που κυριολεκτικά βουλιάζαμε μέσα τους. Αυτό ακριβώς ήταν η αρχή στις σκοτούρες μας. Όταν αρχίσαμε την πρακτική μας, βρήκαμε διάφορες σχολές σκέψης, διάφορους τρόπους που να προσβλέπουμε στην Ομοιοπαθητική. Κάποιοι εμπαγγελματίες γιατροί έδιναν συνδυασμούς φαρμάκων, μερικοί έδιναν ειδικά φάρμακα, άλλοι παρατηρούσαν μόνο την παθολογία, λίγοι βάσιζαν την συνταγογραφία τους πάνω στα σημεία-κλειδιά, και άλλοι χρησιμοποιούσαν το repertory. Στην τελευταία ομάδα, μερικοί χρησιμοποιούσαν τη μέθοδο του Kent, άλλοι εργάζονταν με τη μέθοδο του Boger και λιγότεροι ακολουθούσαν τον Boennighausen. Μερικοί έδιναν σημασία ιδιαίτερη στα μιάσματα, ενώ άλλοι τα κατέκριναν. Η κατάσταση αυτή το μόνο που έκανε ήταν να αυξήσει τη σύγχυσή μας.

ΠΡΩΤΑ ΒΗΜΑΤΑ

Μόλις απεφοίτησα από το Κολλέγιο, άρχισα να εργάζομαι με το repertory, λόγω της προηγούμενης εξοικείωσής μου μ' αυτό, και άρχισα να αναλύω ρεπερτοριακά περιπτώσεις με μηχανικό τρόπο. Προσπάθησα να χρησιμοποιήσω τα χαρακτηριστικά και ιδιόμορφα συμπτώματα κυρίως γιατί υπάρχουν λιγότερα φάρμακα σ' αυτές τις ρούμπρικες, που διευκόλυναν τη ρεπερτοριακή εργασία. Διάλεγα λίγα χαρακτηριστικά συμπτώματα, έβλεπα τις σχετικές ρούμπρικες στο Repertory και έγραφα το φάρμακο, που ήταν κοινό σ' αυτές. Σε κάποιες περιπτώσεις αυτό δούλευε, αλλά στις περισσότερες απετύγχανε. Θυμάμαι μια από τις πρώτες περιπτώσεις μου: Η γιαγιά μου δυσκολευόταν να καταπιεί και εγώ πήρα τα συμπτώματά της, "Οι πατάτες με πειράζουν" και "Όταν καταπίνω, φράζει ο οισοφάγος" και από αυτά κατέληξα στο φάρμακο "Alumina", που τη βοήθησε θαυμάσια. Όμως σε πολλές περιπτώσεις η προσέγγιση αυτή απέτυχε, και έτσι αφιέρωσα όλη μου την ενεργητικότητα στην έρευνα για μια μέθοδο, που θα αποδεικνυόταν επιτυχής σε κάθε περίπτωση. Ήξερα ότι η κλινική ήταν το καλύτερο εργαστήριο που θα εύρισκα και το επιστημονικό μυαλό το καλύτερο εργαλείο. Η μόνη αρχή, όπου έμενα τελείως προσκολλημένος, είναι να χρησιμοποιώ μόνο ένα φάρμακο ή θεραπευτική μέθοδο σε μια χρονική στιγμή, και προσπάθησα να κρατώ κάθε τι άλλο κατά το δυνατό σταθερό. Αυτό με βοήθησε αρκετά να κάνω έγκυρες τις παρατηρήσεις μου.

ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΨΥΧΟΔΙΑΝΟΗΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΩΝ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΩΝ

Μαζί με το συνάδελφό μου Dr. Jayesh Shah, άρχισα να μελετώ τις περιπτώσεις μου επιτυχίας και αποτυχίας. Εκείνο που έγινε ολοφάνερο ήταν ότι οι περιπτώσεις, στις οποίες είχα συνταγογράψει με βάση τα ψυχοδιανοητικά και τα γενικά, ήταν πολύ πιο επιτυχείς, παρά εκείνες στις οποίες βασίστηκα πάνω στα τοπικά συμπτώματα ή που χρησιμοποίησα σαν βάση για τη συνταγογραφία μου.

Προσβλέπαμε σ' αυτή την ιδέα καθαρά από μιά πρακτική άποψη χωρίς πραγματικά να καταλαβέναμε το λόγο, γι' αυτό και αρχίσαμε να τη δοκιμάζουμε προσεκτικά σε κάποιες από τις περιπτώσεις μας. Ακόμη θυμάμαι μια αρχική μου περίπτωση "ιλίγγου", που δίνεται λεπτομερώς στο κεφάλαιο για την Κεντρική Διαταραχή. Δεν πήρα κανένα σύμπτωμα από την ασθενή αυτή, εκτός από την παρατήρησή μου ότι ήταν πολύ πνευματώδης και πολύ ομιλητική. Επίσης ότι ήταν θερμόαιμη και της άρεσε να περπατάει στο ύπαιθρο. Αναλύοντας ρεπερτοριακά αυτά τα συμπτώματα α) πολυλογία με αστεϊσμούς, β) περπατώντας στο ύπαιθρο βελτιώνεται και γ) η ζέστη γενικά χειροτερεύει, βρήκα το φάρμακο Kali Iod. Πάντως το Kali Iod. δεν αναφερόταν κάτω από τη ρούμπρικα "Δέρμα, χρωματισμός, λευκές κηλίδες".

Ήμουν σε δίλημμα , θα δούλευε το φάρμακο αυτό; Μέχρι τώρα εξέλεγα ένα φάρμακο βασισμένος στα ψυχοδιανοητικά και στα γενικά, αλλά βεβαιωνόμουν επίσης, ότι το φάρμακο κάλυπτε και το παρόν τοπικό πρόβλημα. Αυτή ήταν μια από τις πρώτες περιπτώσεις, που η παθολογία δεν καλυπτόταν ακριβώς. Αποφάσισα ν’ αρπάξω την ευκαιρία, αγνοώντας την παθολογία και έδωσα σ' αυτήν την κυρία Kali Iod., που έδρασε θαυμάσια.

Άρχισα ν' αναρρωτιέμαι: Γιατί έδρασε; Πώς έδρασε; Πώς το φάρμακο θεράπευσε κάτι που δεν ήταν γνωστό, ότι μπορεί να προκαλέσει ή να θεραπεύσει; Πού ήταν μπερδεμένη η αρχή; Ταυτόχρονα αντιλήφθηκα ξαφνικά ότι, όταν ένα φάρμακο έχει δυναμοποιηθεί πέραν της 12 c, δεν έχει μείνει ούτε ένα μόριο της αρχικής ουσίας. Ό,τι μένει είναι μόνο ενέργεια. Και αφού δεν έχει αφεθεί υλική ουσία, αυτό δεν μπορεί να προξενήσει υλικές αλλαγές κατ' ευθείαν στο σώμα. Δεν μπορεί να προξενήσει φυσικές, φυσιολογικές ή χημικές αλλαγές στο σώμα. Μόνο δυναμικές αλλαγές μπορεί να προξενήσει. Η πρόταση που ήρθε στο νου μου ήταν: "Τα δυναμοποιημένα φάρμακα έχουν δυναμικό αποτέλεσμα μόνο".

Η πρόταση αυτή ήταν η θύρα σε μια εντελώς νέα όψη της Ομοιοπαθητικής και το πρώτο μου βήμα προς την πραγματική κατανόηση της νόσου. Τι ακριβώς είναι μια δυναμική διαταραχή; Αυτό ήταν το ερώτημα. Είχαμε δει στην πρακτική μας ότι ένα φάρμακο, που καλύπτει τα ψυχοδιανοητικά και τα γενικά, θεραπεύει την παθολογία, ακόμη και αν αυτή δεν αναφέρεται στη Materia Medica. Βρήκαμε ότι στους ασθενείς τα ψυχοδιανοητικά και τα γενικά είναι τα συνηθέστερα στους περισσότερους ασθενείς ενός ιδιαίτερου φαρμάκου, ενώ τα τοπικά συμπτώματα διαφέρουν από άτομο σε άτομο.

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ

Έτσι η γενική διαταραχή, που εκπροσωπείται κυρίως από ψυχοδιανοητικά και γενικά, η κεντρική διαταραχή, όπως την αποκαλούμε, επέρχεται πρώτη και ακολουθείται από αλλαγές στα διάφορα οργανικά συστήματα, που εξαρτώνται από τις παθολογικές τάσεις κάθε ατόμου. Η παθολογία αναπτύσσεται πάνω στην κεντρική διαταραχή, όπως ένα ερπητικό φυτό πάνω σε μια βέργα. Εκείνο που θα κάνουμε είναι να απομακρύνουμε την κεντρική διαταραχή.